حقایقی تلخ درباره کره شمالی - وبلاگ سیناپارسه

به گزارش وبلاگ سیناپارسه، زبانی جداگانه

قبل از تقسیم شدن به دو کره شمالی و جنوبی، کره در سال 1945 یک کشور بود. بعد از این سال جنگ آغاز شد و همه چیز تغییر کرد. شاید بتوانیم بگوییم که آنها از دو سیاره جداگانه هستند. فقط در چند دهه گذشته، تفاوت بین دو ملیت آن قدر توسعه پیدا نموده که در حال حاضر به دو زبان مختلف صحبت می نمایند. محققین این کشور، 25 سال اخیر را صرف تألیف لغتنامه و دیکشنری جدیدی نموده اند که هنوز به اتمام نرسیده است. زبان این کشور مسیری متفاوت را طی می نماید و به زودی دو کشور کره شمالی و جنوبی، قادر به برقراری ارتباط آسان نخواهند بود. علت اهمیت زبانی جداگانه نیز همین ارتباط سخت با دنیای اطراف است.

لغات منحصر به فرد

تا سال 1945 ژاپن، کشور کره را اشغال نموده بود و بعد از آن صحبت کردن به زبان ژاپنی ممنوع شد. هر کشوری که کره را اشغال کرد، با گرامر و لغات تازه، تأثیری متفاوت در زبان این کشور گذاشت. امروزه فرهنگ لغات هر دو کشور مشمول لغاتی است که برای دیگری بی معنا است. این لغت نامه تازه تا به حال 55 هزار کلمه را در خود جای داده است. مسئولین انتظار 330 هزار کلمه را دارند و خواهان اتمام فرهنگ لغت تا سال 2019 هستند.

محدودیت در سفر

این کشور آن قدر ایزوله است که فقط محققین قادر به مطالعه زبان های دیگر هستند. شهروندان این کشور بدون اجازه دولت قادر به مسافرت به نزدیک ترین شهر مجاور را نیستند. این عکس فرودگاه مرکز کره شمالی است.

شبکه محدود

بیشتریت شهروندان به اینترنت و تلویزیون خارجی دسترسی ندارند.

اخبار

هیچ رادیو یا روزنامه ای اخباری از خارج کره شمالی چاپ نمی نماید. دولت تمام رسانه را کنترل می نماید. مردم این کشور آن قدر از اطراف خود بی خبر و ناآگاه هستند که حتی نمی دانند آمریکا در سال 1960 افرادی را به کره ماه فرستاد. آنها هیچ ارتباطی با جهانی اطرافشان ندارند و هیچ راهی ندارند که بفهمند، اطلاعاتی که در اختیارشان قرار می گیرد حقیقت است یا دروغ.

تحصیل

تصور کنید که آن قدر در جهان جداشده اید که اصلاً چیزی در مدرسه یاد نمی گیرید. تصور کنید که تمام روز خود را در مدرسه صرف حفظ کردن سخنان آبراهام لینکلن کنید. بچه های کره شمالی بیشتر روزها در مدرسه به حفظ کردن اشعار و سخنان رهبران قبلی کشورشان مشغول هستند.

فرهنگ

شهروندان کره شمالی حتی نلسون ماندلا را هم نمی شناسند. البته فیلم نوای موسیقی (Sound of music) را دیده اند. این فیلم یکی از معدود فیلم هایی است که دولت اجازه پخش آن را داده است. شهروندانی که از کره شمالی به جنوبی فرار می نمایند، باید ماه ها در کلاس های دولتی شرکت نمایند تا دوباره یاد بگیرند و به یادآورند که چرا نباید از این جامعه آزاد و پیشرفته گزیران باشند. در این کشور فرهنگ شوکه نماینده ای برقرار است.

نادانی

همین که شهروندان کره شمالی نمی دانند چقدر ایزوله و دورافتاده هستند، بسیار ترسناک است. از زمان تولد به آنها یاد داده شده که به رهبر کنونی و رهبران پیشین افتخار نمایند و آنها را بپرستند. و خیلی ها نیز این کار را انجام می دهند. تخمین زده شده است که 24 میلیون نفر در کره شمالی زندگی می نمایند.

نظر شما در رابطه با این کشور چیست؟