یک نیمروز در حیات وحش تهران - وبلاگ سیناپارسه

به گزارش وبلاگ سیناپارسه، خبرنگاران : خبری از هیاهو و شلوغی شهر نیست؛ تنها چند کیلومتر آن سوتر از مرکز، در چند قدمی کلانشهر تهران و جایی به دور از زندگی شهری، یکی از مهم ترین پارک های ملی ایران وجود دارد؛ جایی که به تمامی می توان حضور طبیعت را حس کرد. اینجا پارک ملی خجیر است.

منطقه ای که از سا ل ها قبل قرق سلطنتی بوده و تا امروز هم عنوان حفاظت شده را با خود دارد. منطقه ای که در گذشته زیستگاه پلنگ ایرانی بوده و گرچه حالا ردپایی از جمعیت آنها در منطقه به جای مانده است، اما هنوز هم پارک ملی خجیر مامن جانوران و گیاهان بی شماری است.

خجیر، پناهگاهی است برای حفظ بازماندگانی از حیات وحش که حضور حتی یکی از آنها نیز در ایران غنیمت است؛ بعلاوه منطقه ای امن برای گیاهانی که به زیبایی تمام در میان تپه ماهورها رخ می نمایند. شاید باورش کمی سخت باشد، اما اگر وارد آن شوید، احتمالا با گله های پر تعداد قوچ و میش و کل و بز و حتی تشی و پایکا روبرو می شوید.

پارک ملی خجیر، منطقه ای است که درواقع، ریه های تنفسی تهران محسوب می گردد، در حالی که خود به شدت مورد تهاجم انواع آلودگی های زندگی شهری از قبیل آلودگی هوا و آلودگی صوتی قرار گرفته است. خجیر، یکی از مهم ترین شکارگاه های باقیمانده از شاهان ایران است؛ منطقه ای که به علت قدمت حفاظت از آن، عنوان یکی از قدیمی ترین منطقه ها حفاظت شده در دنیا را نیز با خود به همراه دارد.

در طول مسیر، گونه هایی از پرندگان مختلف روی سنگ ها و بوته ها نشسته اند و یا از درختی به درختی دیگر می پرند؛ درحالی که در نقاط مختلف منطقه، تعدادی دلیجه برفراز تپه ها پرواز می نمایند. البته گونه های دیگری از پرندگان مثل عقاب دشتی، دال، قرقی، طرلان و انواع جغد مانند جغد شاخدار و شاه بوف را هم می گردد دید. خجیر؛ سرزمین خزندگان: خجیر را باید سرزمین خزندگان ترسناک هم دانست.

لابه لای تپه های این پارک جنگلی، مارکرمی، کورماردوسر، مارآتشی، مارپلنگی، ماردستی، مارآبی، مارشتری، شترمار، یله مار، تیرمار، سوسن مار و افعی های شاخدارایرانی هم دیده می شوند که ترجیح می دهند زیستگاهشان خالی از آدمیزاد باشد! بنابراین اگر گذارتان به این پارک افتاد، مراقب باشید که به لانه مارها خیلی نزدیک نشوید!

تا چندی قبل، یعنی پیش از آنکه شرایط خجیر به مرحله بحرانی برسد، قرار بود که این پارک جنگلی تبدیل به اکوموزه ایران گردد. منظور از اکوموزه، یک سایت طبیعى زنده است که در آن، ماهیت و هویت شاخص و ارزنده یک منطقه به نمایش گذاشته مى گردد و جوامع محلى به وسیله آن، میراث فرهنگى یا طبیعى خود را با هدف دستیابى به توسعه پایدار، معرفى و حفاظت مى نمایند، اما این روزها پارک خجیر که به علت نزدیکی به کلانشهر تهران در معرض آسیب های مختلف است، شرایط چندان مساعدی ندارد.

پارک ملی خجیر با 9971 هکتار مساحت، از کوهستان های بلند و تپه ماهورهای مرتفع و نیمه مرتفع تشکیل شده و دارای چند قله مهم به نام های قله زلزله، بارجمالی، زیرک چال، سروکوه، آسمان کوه، گویداغ، جنگل سوخته و دربندک است. ورود به پارک ملی خجیر تنها با مجوز محیط زیست امکان پذیر است، اما در پارک ملی سرخه حصار که در محدوده پارک ملی خجیر قرار گرفته است، امکان دوچرخه سواری فراهم است و علاقه مندان می توانند در روزهای سرانجام هفته، یک برنامه دوچرخه سواری یک روزه و البته مفرح در طبیعت این پارک برای خود و خانواده شان تدارک ببینند.

مسیر دسترسی: انتهای اتوبان بابایی در شرق تهران و در ابتدای جاده هراز، پارک ملی خجیر قرار گرفته است که برای بازدید آن، احتیاج به اخذ مجوز از سازمان حفاظت از محیط زیست است که با ید با هماهنگی قبلی تهیه گردد. بعد از گذر از درب ورودی و ایست بازرسی و پس از طی 13 کیلومتر در سمت راست درب ورودی، قسمتی از پارک را می بینید که به باغ شاد معروف است. از اینجا به بعد، بعد از 2 کیلومتر پیاده روی، وارد پارک خجیر می شوید.