سفری با عطر چای را تجربه کنید - وبلاگ سیناپارسه

به گزارش وبلاگ سیناپارسه، سفر می تواند اهداف مختلفی داشته باشد. این مقاله درباره سفرهایی است با عطر چای؛ سفرهایی به مزارع چای برای آن ها که با چای و سفر رابطه ای عاشقانه دارند.

برخی ها به دلایل خاص سفر می نمایند؛ دلایلی که برای دیگران عجیب به نظر می رسند. مقاله حاضر مربوط به یکی از آن دلایل عجیب است؛ مقاله ای برای عاشقان چای؛ کسانی که چای نوشیدن در نقاط منطقه ها مختلف دنیا وادارشان نموده چمدان ببندند. چه از عاشقان سینه چاک چای باشید یا از آن دسته ای که سفر می نمایند تا ندیده ها را ببینند، مقاله پیش رو می تواند باب میل تان باشد. حداقل با خواندن آن و تماشای عکس ها، این احتمال وجود دارد که عطر چای در اتاق تان بپیچد و خودتان را یک فنجان مهمان کنید. اگر اینطور شد، جای ما را هم خالی کنید.

آسام؛ هند

می توان گفت دارجیلینگ شناخته شده ترین منطقه کشت چای در هند است. اما عنوان بزرگ ترین منطقه به آسام (Assam) می رسد. این منطقه دورافتاده در شمال شرق هند سه پنجم چای فراوریی هند را تامین می نماید. اگر دوست دارید به آبادانی هند یاری کنید، نیازی به هزینه برای سنگفرش کردن راه های آسام نیست. کل منطقه با زمین های چای سنگفرش شده است. می توانید شب را در خانه های قدیمی میان این مزارع بگذرانید. اگر هم سلفی گرفتید، بی زحمت وبلاگ سیناپارسه را تگ کنید.

کامرون هایلندز؛ مالزی

حال و هوای استعماری کامرون هایلندز (Cameron Highlands) یادگار حکومت بریتانیا بر آن است. مزرعه چای بوه (Boh) به خاطر نزدیکی به کوالالامپور می توان گزینه مناسبی برای بازدید باشد. برای بازدید از این منطقه تورهای بسیاری وجود دارد که به لطف آن ها می توانید هم از چای فراوریی مزارع بنوشید و هم از کارخانه فراوری چای بازدید کنید. این منطقه تفاوت فاحشی با دیگر منطقه ها آسیایی کشت چای دارد که ممکن است ذوق تان را کور کند؛ هیچ کسی برگ چای را نمی چیند، پس در پی تماشای محلی های در حال کار نباشید. کشت چای در این منطقه تماما مکانیزه است. هرچند این نکته مالی مثبتی برای صاحبان مزارع است، باب دل برخی گردشگران نیست.

اوجی؛ ژاپن

اوجی (Uji) در نزدیکی کیوتو واقع شده است. اینجا منطقه چندان بزرگی نیست، ولی یکی از قدیمی ترین منطقه ها کشت چای در ژاپن به شمار میرود. چای سبز و ماچا (matcha) از مشهورترین اقلام مزارع به حساب می آیند. به پودر چای سبز ماچا گفته می گردد.

در تورهای بازدید اوجی می توانید علاوه بر گشت و گذار در منطقه از میراث تاریخی آن نیز لذت ببرید. شرکت در مراسم قدیمی صرف چای و آسیاب کردن ماچا کارهایی هستند که می توان در اوجی انجام داد.

کورینتس؛ آرژانتین

مردم آرژانتین در میان مردم دنیا دارای رتبه سوم مصرف چای هستند. به همین جهت تعجبی ندارد که از پرورش دهندگان چای نیز باشند. مردم آمریکای لاتین چای را به شکل مرسومی که ما مصرف می کنیم، نمی نوشند. می توان گفت چای آن ها بیش تر به شکل گیاهی مصرف می گردد و کمتر فرآوری می گردد. اگر دوست دارید مزه منحصر به فرد این نوع چای را بچشید، لاس ماریاس (Las Marias) در کورینتس (Corrientes) برترین مکان خواهد بود.

نوارا الیا؛ سریلانکا

نوارا الیا (Nuwara Eliya) به انگلیس کوچولو معروف است و همین لقب گواه پیشینه مستعمراتی آن است. مزارع چای بسیار زیادی در منطقه وجود دارد و به همین دلیل می توان زمانی بیش از یک روز را صرف تماشا از آن کرد. پدرو استیت (Pedro Estate) معروف ترین مزرعه واقع در منطقه است.

چای سیلان مهم ترین محصول صادراتی سریلانکا به شمار میرود. با سفر به تپه های کشت چای علاوه بر لذت بی بدیل از منظره ها می توان در خصوص قوم تامیل (Tamil) نیز بیش تر آموخت، چرا که کارگران مزارع از این قوم هستند.

هانگژو؛ چین

چای لونگ جینگ (Longjing) عموما در هانگژو (Hangzhou،) واقع در دریاچه غربی کشت می گردد. لونگ جینگ به معنی چشمه اژدها بوده و به ملکه سبز چین مشهور است. در طول 12 قرن گذشته چای سبز لونگ جینگ در سراسر چین معروفیت داشته است.

علاوه بر بازدید از مزارع چای و روستاها می توان در لابلای گیاهان خوشبو گشت و گذار کرد و از پیشکش های گیاهی منطقه استفاده کرد. هرچند در تمامی طول سال کشت چای انجام می گردد، فصل بهار برترین زمان بازدید است؛ چرا که در تابستان گرمای هوا و در زمستان بارش های شدید مزه چای را تغییر می دهند.

ریزه؛ ترکیه

بر فراز دریای سیاه و در کنار کارخانه چایکور (Çaykur) مزرعه چای زراعت (Ziraat) در شهر ریزه (Rize) واقع شده است. این مزرعه در مقایسه با دیگر رقبای آسیایی سهم بسیار اندکی از فراوری چای دارد. چای ترکی سیاه و تلخ است. قطعا ما ایرانی ها چای ترکی را بیش از نمونه های چینی و آرژانتینی به چای خودمان شبیه می بینیم. عطری شبیه به وطن در بازدید از کشور همسایه منتظرتان خواهد بود. پیشاپیش نوش جان.

کریچو؛ کنیا

وقتی صحبت از پرورش چای در کنیا می گردد، باید آن را کشور رنگین کمان نامید. حالا چرا رنگین کمان؟ چون چای سبز، سیاه، زرد و حتی سفید در بخش های مختلف کنیا کشت می شوند. کریچو (Kericho) در ارتفاعات مرطوب بخش غربی دره ریفت (Rift) یکی از معروف ترین منطقه ها کشت چای در کشور است.

مردم قوم کیپسیگیس (Kipsigis) نسل در نسل وظیفه چیدن برگ های چای را در این منطقه بر دوش داشته اند. اگر کمی حس کنجکاوی داشته باشید و از محلی ها هم یاری بگیرید، می توانید با گشت و گذار و دره های سرسبز گیاهانی را پیدا کنید و با آن ها چای و دمنوش های گیاهی درست کنید.

چه شد؟ دل تان سفر خواست؟ بهانه پول یا کمبود وقت را می گیرید؟ از این ها بگذریم. یک فنجان چای را که می توانید مهمان مان کنید. این همه حرف از چای و فکر نوشیدنش هوایی تان نکرد؟ این یکی نه آن قدر پول می خواهد و نه آن قدر وقت! نوش جان!