همه می گویند باید دکتر یا مهندس شوی نه هنرمند! - وبلاگ سیناپارسه

به گزارش وبلاگ سیناپارسه، یک هنرمند و کیوریتور بر این باور است که معمولا از کودکی در ذهن آدم فرو می نمایند که باید دکتر یا مهندس بشوی، اما هنرمند بودن را کسی به عنوان حرفه نمی شناسد و به همین دلیل کسی از دوران کودکی به عنوان شغل به هنر توجه نمی کند.

به گزارش وبلاگ سیناپارسه، نشست پژوهشی نسل بعدی با حضور شهرام انتخابی، آسیه سلیمیان، بهمن یوسفی و نگار عالم زاده گرجی روز سه شنبه (دهم تیر ماه) در موسسه طنین دلنواز برگزار شد.

این نشست به روینمودهای هنری جدید مانند ویدئوآرت و مبحث کیوریتوری اختصاص داشت.

شهرام انتخابی ـ هنرمند، کیوریتور و از موسسان فکتوری تی تی ـ در ابتدای این جلسه در سخنانی اظهار کرد: من به همراه آسیه سلیمیان، از چند سال پیش فضایی برای هنرمندان و محققان ایجاد کردیم و با هدف ایجاد ارتباط و مبادله رویدادهای هنر معاصر بین المللی، در این زمینه فعالیت می کنیم. موسسه فکتوری تی تی چند رویداد را با مشارکت هنرمندان ایرانی و خارجی در ایران برگزار نموده و علاوه بر آن نمایشگاه هایی با آثار هنرمندان جوان ایرانی در اروپا برگزار نموده که با استقبال مخاطبان روبرو شده است.

انتخابی گفت: معمولا از کودکی در ذهن آدم فرو می نمایند که باید دکتر یا مهندس بشوی، اما هنرمند بودن را کسی به عنوان حرفه نمی شناسد و به همین دلیل کسی از دوران کودکی به عنوان شغل به هنر توجه نمی کند. به همین دلیل بسیاری از ما خیلی دیر تصمیم می گیریم که هنرمند شویم و سال ها تجربیات مختلفی انجام می دهیم تا پایان به این نتیجه می رسیم که می خواهیم چه چیزی باشیم. این بلوغ زمانی حاصل می گردد که تجربیات دیگران را بشناسیم و از آنها استفاده کنیم.

بهمن یوسفی ـ از مدیران موسسه فرهنگی هنری طنین دلنواز ـ نیز اظهار کرد: در طول سال ها دوستی و همکاری با شهرام انتخابی مباحث زیادی درباره این موضوع داشتیم که هنر چیست و برای هنر ایران چه کاری می توانیم انجام دهیم. همه ما بارها واژه فرار مغزها را شنیده و با این موضوع روبرو بوده ایم، اما در این میان افرادی نیز هستند که به عشق کشور خود با وجود همه امکاناتی که برای آنها فراهم است ترجیح می دهند در ایران بمانند و به آن خدمت نمایند. فرزان گرمخورانی، مدیر این موسسه از جمله افرادی است که ترجیح داد در ایران بماند تا کاری برای هنرمندان انجام دهد و ما نیز در ادامه این راه قصد داریم فضای مناسبی برای فعالیت هنرمندان ایرانی فراهم کنیم.

یوسفی ادامه داد: بسیاری از هنرمندانی که از ایران رفتند کار هنری را رها کردند و دیگر اثری از آنها ندیدیم، اما شهرام انتخابی به قلب هنر جهان رفت و آنجا به اوج رسید و پس از آن دوباره به ایران برگشت، زیرا قلب او برای جامعه هنری ایران می تپد و عقیده دارد در عالم هنر نه تنها چیزی از دیگران کم نداریم بلکه جوانان ما بسیار بااستعداد هستند و تنها ضروری است آشنایی بیشتری با هنر روز جهان به دست آورند.

در ادامه این نشست آسیه سلیمیان - کیوریتور - در سخنانی درباره فعالیت های خود اظهار داشت: چند سال قبل پس از گذراندن دوره های رزیدنسی در موزه های اروپایی و نمایشگاه های مختلف و همکاری با هنرمندان غربی فعالیت خود را به عنوان کیوریتور آغاز کردم. در دوره رزیدنسی مطالعات زیادی درباره تاریخ ویدئوآرت، نحوه آرشیو کردن ویدئو و کیوریت کردن این آثار داشتم و پس از آغاز کارم 14 نمایشگاه در پلتفرم فکتوری تی تی برگزار کردیم.

سلیمیان ادامه داد: در اولین پروژه ای که به دعوت شهرام انتخابی دستیار او بودم با 13 هنرمند حرفه ای و شناخته شده غربی نمایشگاهی در برلین برگزار کردیم. آن پروژه سنگ بنای این دغدغه را در ذهن من گذاشت که چه خوب می گردد اگر بتوانیم چنین فضایی با استاندارد بین المللی در ایران هم داشته باشیم. پس از صحبت با شهرام انتخابی به این نتیجه رسیدیم که جامعه هدف خود را بر روی هنرمندان جوان و نوظهور بگذاریم که هنوز شناخته نشده اند؛ بنابراین می توان مبانی هنر جدید و ویدئو آرت را به آنها آموزش داد. در مراحل اولیه فعالیت فکتوری تی تی، آثار خلق شده توسط هنرمندان مختلف را در ایران و کشورهای اروپایی به نمایش گذاشتیم اما پس از مدتی به این نتیجه رسیدیم که می توانیم در فراوری آثار هنری هم مشارکت داشته باشیم که نتیجه آن چندی پیش در نمایشگاه ویدئوآرت اولین بار من ارائه شد.

او درباره ویژگی های یک کیوریتور گفت: اگر آنچه در کتاب ده سوال اساسی در رابطه با کیوریتوری نوشته ایان هوفمن، به عنوان ایده آل های او درباره کیوریتوری وجود دارد را با آنچه در ایران هست مقایسه کنیم متوجه می شویم که فرسنگ ها با مفهوم کیوریتوری در ایران فاصله دارد. من به عنوان یک کیوریتور تصمیم گرفتم در حد خودم به هنر، مخاطب و هنرمند ارزش دیگری بدهم؛ اما متاسفانه در عرصه هنری ایران موفقیت یک پروژه هنری هنوز با موفقیت مالی آن شناخته می گردد و حتی هنرمندان نیز در بازدید از یک نمایشگاه بلافاصله از هنرمند می پرسند چند اثر فروخته اید. ما راه طولانی در پیش داریم تا این تفکر را پایه گذاری کنیم که به هنر می توان جور دیگری نگاه کرد. هنرمند مسئولیت اجتماعی دارد و می تواند فایده ای برای جامعه اش داشته باشد.

سلیمیان با بیان اینکه در ایران برای فعالیت های طولانی مدت هنری برنامه خاصی وجود ندارد، ادامه داد: ما احتیاج به هنرمندانی داریم که تمام زندگی خود را برای فراوری اثر هنری بگذارند، اما در این حالت آنها راهی برای امرار معاش ندارند و در نتیجه پروژه های آنها متوقف و رها می گردد. کوشش ما در پلتفرم فکتوری تی تی این است که از این هنرمندان حمایت کنیم و کار آنها را در ایران و خارج از کشور معرفی کنیم تا به مرور شناخته شده و حتی موقعیت مالی پیدا نمایند.

در ادامه این جلسه، نگار عالم زاده گرجی - از هنرمندان عضو فکتوری تی تی - به بیان تجربیات خود پرداخت و گفت: ورود من به جهانی هنر به وسیله نقاشی و در آتلیه آبی استاد احمد نصرالهی بود. پس از آن به دلیل دغدغه های اجتماعی که داشتم رشته حقوق را در دانشگاه انتخاب کردم و پس از اتمام آن مشغول حرفه وکالت شدم و در کنار آن کارهای هنری را ادامه دادم. اما از سال 93 تصمیم گرفتم که به صورت حرفه ای نقاشی را دنبال کنم. من نسبت به شناخت مدیوم های مختلف خیلی کنجکاو بودم و تجربه ساخت اولین ویدئوآرتم مصادف شد با شکل گیری پلتفرم فکتوری تی تی یا کارخانه تبدیل و فراوری.

عالم زاده گرجی ضمن معرفی تعدادی از آثار خود، یادآور شد: پس از آنکه با 40 سال هنر معاصر بین المللی و تاریخ هنر ویدئو آشنا شدم و با مرور آثار هنرمندان تاثیرگذار این حوزه، ویدئو را به عنوان یک رسانه بسیار مفید شناختم و در بخش های مهم کارهایم از این مدیوم استفاده کردم. البته کارم به ویدئو محدود نشد و سعی کردم نقاشی را در بسترهای مختلف تجربه کنم. اما کارهایم را از فرم دو بعدی خارج نموده و فضا و صدا را نیز در کنار آن استفاده کردم. در چند سال اخیر با آثار ویدئوآرت، چیدمان و نقاشی در نمایشگاه هایی مانند شهر قصه، هماوردی، حقیقت محتمل، نازادی و... با فکتوری تی تی همکاری داشتم.