انیمۀ پومپوی سینمادوست؛ داستان شاد عشق به سینما - وبلاگ سیناپارسه

به گزارش وبلاگ سیناپارسه، تا وقتی که سینما وجود داشته باشد، فیلم هایی که دربارۀ خود سینما باشند هم وجود دارند. این جور فیلم ها معمولا دو حالت بیشتر ندارند؛ یا خیلی واقع گرایانه هستند و بیشتر نقص ها و جنبه های تاریک سینما را نشان می دهند و یا نگاه مثبتی دارند و سینما را به عنوان چیزی دوست داشتنی و خیال انگیز به تصویر می کشند.

به گزارش وبلاگ سیناپارسه؛ انیمۀ پومپوی سینمادوست که تاکایوکی هیرائو آن را کارگردانی نموده، از دستۀ دوم است. این فیلم تصویری پرنشاط و مجذوب نماینده از پشت صحنۀ سینما ارائه داده است. جهانیی که این فیلم نشان می دهد پر است از تهیه نمایندگانی که فقط به خاطر عشق به سینما حاضرند خطر شکست اقتصادی را به جان بخرند، اما به بازیگران آماتور و کارگردانان تازه کار میدان بدهند.

پومپوی سینمادوست در جهانی صنعت فیلم سازی نیالیوود اتفاق می افتد؛ جایی که همه دیوانه وار عاشق فیلم تماشا و فیلم ساختن هستند. شخصیت پومپو در این فیلم یک دختربچۀ موفرفری است که در واقع یکی از بزرگترین تهیه نماینده های سینما است. او فیلم های درجه دو و تماشاگرپسند فراوری می نماید و همۀ فیلم هایش هم کلی فروش می نمایند. پومپو کلی نظرات جالب دربارۀ سینما دارد که هم آدم را می خندانند و هم به فکر فرو می برند. مثلا از نظر او: ساختن فیلم گریه دار کاری نداره؛ ولی فیلم احمقانۀ خنده دار احتیاج به نبوغ داره.

ژان فینی دستیار تازه کار پومپو است که هیچ وقت تجربۀ فیلمسازی نداشته. یک روز پومپو از ژان می خواهد که یک تریلر پانزده ثانیه ای برای فیلمی که در دست ساخت دارند تدوین کند. وقتی ژان کارش را خیلی خوب انجام می دهد پومپو تصمیم بزرگی می گیرد و از ژان می خواهد که پروژۀ بعدیش را کارگردانی کند.

اما این پروژۀ تازه با قبلی ها فرق دارد. این یک فیلم هنری است دربارۀ یک آهنگساز افسرده که وقتی به کوهستان های آلپ سفر نموده عاشق یک دختر کشاورز می شود و عشق به زندگی دوباره در او جوانه می زند. پومپو بازیگران خاصی را برای فیلمش انتخاب نموده. نقش اصلی مرد را به مشهورترین بازیگر جهان سپرده و نقش زن را هم یک بازیگر آماتور قرار است بازی کند.

خلاصه ژان به همراه گروهش به آلپ می رود و بعد از یک مدت فیلمبرداری در هوای مه آلود و چشم انداز های زیبا، با هفتاد و دو ساعت فیلم ضبط شده برمی شود تا کار تدوین را انجام بدهد. اما وقتی آغاز می نماید متوجه می شود که این کار اصلا آنقدر ها که ممکن است به نظر برسد ساده نیست.

نیمۀ اول فیلم پومپوی سینمادوست کاملا شاد و پر انرژی است، اما از نظر مضمون خیلی مهم و قابل تامل نیست. ولی نیمۀ دوم فیلم نگاه عمیق و تامل برانگیزی در خودش دارد. در این جا ژان باید بخش زیادی از آن چیزی را که ضبط نموده دور بریزد و فقط 90 دقیقه از 72 ساعت را نگه دارد. به نوعی انگار او باید بخشی از خودش را کنار بگذارد تا بتواند به یک نتیجۀ ناب و خالص دست پیدا کند. اما این اصلا انتخاب پیش پا افتاده و راحتی نیست.

از این جهت فیلم پومپوی سینمادوست مضمون درخشان و عمیقی دارد. این فیلم به مخاطبش نشان می دهد که برای هنرمند بودن، برای ساختن هر چیزی که بخواهد واقعا درجه یک و بی نقص باشد، باید از خیلی از چیز هایی که فکر می کنیم ضروری هستند صرف نظر کنیم. این فقط دربارۀ هنر نیست؛ دربارۀ زندگی هم هست.

جلوۀ بصری این انیمه بسیار مجذوب نماینده است و احساسات شخصیت ها هم به برترین نحو در قالب تصویر نشان داده می شوند. یکی از صحنه های جالب فیلم جایی است که ژان در خیال خودش یک شمشیر سامورایی برمی دارد و به جنگ نگاتیو های فیلم می رود و حسابی آن ها را قلع و قمع می نماید. صحنه های مواجهۀ او با بازیگران فیلمش هم علاقۀ دیوانه وار او به سینما را خیلی خوب به تصویر می کشند.

در مجموع باید گفت انیمۀ پومپوی سینمادوست فیلم مفرح و مجذوب نمایندهی است که هم طراحی شاداب و بچگانه و رنگارنگی دارد، هم داستان پرکشش و گیرایی را روایت می نماید و هم مضمون عمیق و درخشانی را به مخاطب منتقل می نماید. این فیلم هم مثل سینما پارادیزو دربارۀ عشق به سینما است، اما از نظر احساسی دقیقا نقطۀ مقابل آن است. پومپوی سینمادوست عشق به سینما را با حال و هوایی نشاط انگیز و امیدبخش ترکیب نموده و بیننده اش را حقیقتا عاشق سینما می نماید.

کارگردان: تاکایوکی هیرائو (Takayuki Hirao)

نویسندۀ مانگا: شوگو سوگیتانی (Shogo Dugitani)

امتیاز: 7.0/10

منبع: thewrap.com